Wat zou er omgaan in het hoofd van een comapatiënt? In deze roman heeft de schrijfster (1973) zich verdiept in die vraag. Op een dag is Henri, voormalig oorlogscorrespondent, op weg naar de eerste ontmoeting met zijn zoon, Sam. De moeder van Sam had jarenlang dit contact geweigerd. Terwijl Henri een brug op de Theems oversteekt, ziet hij hoe een klein meisje van een schip in de rivier valt en hij springt haar na om haar te redden. Dat lukt. Maar eenmaal op de kade wordt hij aangereden, belandt in het ziekenhuis en raakt in coma. Zijn vroegere geliefde Eddie Tomlin bezoekt hem in het ziekenhuis en zij ontmoet daar ook Sam. Beiden gaan beurtelings en steeds vaker, zesenveertig dagen lang naar Henri. Er is geen enkele reactie. Maar er zijn wel dromen, de herinneringen aan zijn werk, zijn liefdes. Vanuit het wisselende perspectief van de drie personages ontstaat een boeiend beeld, zowel van het leven in het ziekenhuis als van het proces dat Eddie en Sam doormaken. Met veel kennis van zaken geschreven, mooie roman van deze Duitse auteur.